اَلْعَتْشُ [el-ʹatş] (ʹayn’ın fethi ve tâ-yı fevkiyyenin sükûnuyla) Bir nesneyi bir cânibe eğmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَتَشَ الشَّيْءَ عَتْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا عَطَفَهُ
el-ʹabiyy
el-ʹabîd
el-ʹubeydet
el-ʹubeyrâ΄
el-ʹabîṯat
el-ʹabîlet
el-ʹutâḵ
el-ʹatâhet
el-ʹatâhiyyet
el-ʹatet
el-ʹittîbâ
el-ʹutdet
el-ʹutur
el-ʹutrusân
el-ʹatrefet
el-ʹatş
el-ʹatf
el-ʹutḵ
el-ʹAtekiyy
el-ʹatel
el-ʹutelâ΄
el-ʹutm
el-ʹatn
el-ʹatûb
el-ʹatâ
el-ʹatîdet
el-ʹatîk
el-ʹušš
el-ʹaššâ΄
el-ʹašâʹiš
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
