اَلْعِدْفَةُ [el-ʹidfet] (ʹayn’ın kesriyle) Bu dahi bir şey΄in aslına ve ondan elli nefere varınca ricâle denir. Ve birikmeğe denir; yukâlu: مَا هَذِهِ الْعِدْفَةُ أَيِ التَّجَمُّعُ Ve bir nesnenin parçasına denir; yukâlu: عِدْفَةٌ مِنْهُ أَيْ قِطْعَةٌ Ve göğüslük taʹbîr olunan zıbına denir, صُدْرَةٌ [ṡudret] maʹnâsına. Ve bezin saçaksız ucuna denir. Ve şecerin zîr-i zemîne sürüp gitmiş köküne ve damarına denir; bunda fetehâtla da câ΄izdir; cemʹi عِدَفٌ [ʹidef] gelir, عِنَبٌ [ʹineb] vezninde ve عَدَفٌ [ʹadef] gelir fethateynle.
اَلْعَدِفَةُ [el-ʹadifet] (ʹayn’ın fethi ve dâl’ın kesriyle) Bezin saçaksız olan cânibi, صَنِفَةٌ [ṡanifet] gibi.
اَلْعِدْفَةُ [el-ʹidfet] (ʹayn’ın kesri ve dâl’ın sükûnuyla) On ʹadedden elli ʹadede varınca olan ricâldir. Ve
عِدْفَةٌ [ʹidfet] Bir kıtʹa mâla dahi derler; yukâlu: أَعْطَاهُ عِدْفَةً مِنْ مَالٍ أَيْ قِطْعَةً مِنْهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı