اَلْعَزَقُ [el-ʹazaḵ] (fethateynle) Yapışmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَزِقَ بِهِ عَزَقًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَصِقَ بِهِ
اَلْعُزُقُ [el-ʹuzuḵ] (zammeteynle) Harman savuran adamlara denir. Ve bed-ahlâk kimselere denir; müfredleri عَزِقٌ [ʹaziḵ]tir, كَتِفٌ [ketif] vezninde; yukâlu: رَجُلٌ عُزُقٌ أَيِ الْعَسِرُ الْخُلُقِ وَرِجَالٌ عُزُقٌ بِضَمَّتَيْنِ أَيِ السَّيِّؤُو الْأَخْلاَقِ
اَلْعَزْقُ [el-ʹazḵ] (ʹayn’ın fethi ve zâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Hâssaten yeri yarmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَزَقَ الْأَرْضَ خَاصَّةً عَزْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَقَّهَا Ve sürʹatle yelmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَزَقَ الرَّجُلُ عَزْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَسْرَعَ فِي الْعَدْوِ Ve bir haberi mahalline îsâl eylemeyip ʹavk ve te΄hîr eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: عَزَقَ الْخَبَرَ عَنِّي إِذَا حَبَسَهُ Ve bir kimseyi vurup süst ve bî-mecâl yere yamamak maʹnâsınadır; tekûlu: عَزَقْتُهُ ضَرْبًا أَيْ أَثْخَنْتُهُ
اَلْعَزْقُ [el-ʹazḵ] (ʹayn’ın fethi ve zâ-i muʹcemenin sükûnuyla) Yeri yarmak; tekûlu: عَزَقْتُ الْأَرْضَ أَعْزُقُهَا عَزْقًا إِذَا شَقَقْتَهَا Ebû ʹUbeyd eyitti: Bu yer yarmada istiʹmâl olunur, gayrı nesne yarmada istiʹmâl olunmaz.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı