اَلْغَفُولُ [el-ġafûl] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Bön ve ebleh nâkaya denir ki kimin yavrusu gelip kendiden emerse emzirir ola; yukâlu: نَاقَةٌ غَفُولٌ أَيْ بَلْهَاءُ
اَلْغُفُولُ [el-ġufûl] (fâ’yla شُمُولٌ [şumûl] vezninde) Bir nesneyi kıllet-i tahaffuz ve teyakkuzdan nâşî sehv ve terk eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: غَفَلَ عَنْهُ غُفُولًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا تَرَكَهُ وَسَهَى عَنْهُ
اَلْغُفُولُ [el-ġufûl] (zammeteynle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: غَفَلَ عَنِ الشَّيْءِ يَغْفُلُهُ غَفْلَةً وَغُفُولًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı