اَلْفَخْشُ [el-faḣş] (fâ’nın fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Bir nesneyi telef ve zâyiʹ kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَخَشَ الشَّيْءَ فَخْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا ضَيَّعَهُ
el-fetâ
el-fetiyy
el-feteyân
el-fityet
el-fešâfîd
el-fešiḩ
el-fešġ
el-fece΄
el-Faḩletân
el-feḩim
el-faḩvet
el-fuḩûl
el-faḣḣâr
el-faḣc
el-fiḣḣîr
el-faḣş
el-faḣfeḣat
el-fuḣamiyyet
el-feḣûz
el-feddâdet
el-fedâdîn
el-fedâkil
el-fidr
el-fuderet
el-fuds
el-fedesiyy
el-fedaġ
el-fedġamet
el-Fudeykât
el-ferâ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
