اَلْفِضَاءُ [el-fiḋâ΄] (كِسَاءٌ [kisâ΄] vezninde) Yer yüzünde cârî olan suya denir; yukâlu: بِالْأَرْضِ فِضَاءٌ أَيِ الْمَاءُ يَجْرِي عَلَى الْأَرْضِ
اَلْفَضَاءُ [el-feḋâ΄] (قَضَاءٌ [ḵaḋâ΄] vezninde) ve
اَلْفُضُوُّ [el-fuḋuvv] (عُلُوٌّ [ʹuluvv] vezninde) Yer geniş olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَضَا الْمَكَانُ يَفْضُو فَضَاءً وَفُضُوًّا إِذَا اتَّسَعَ Ve akçeyi keselemeyip meydânda komak maʹnâsınadır; yukâlu: فَضَى دَرَاهِمَهُ إِذَا لَمْ يَجْعَلْهَا فِي صُرَّةٍ
اَلْفَضَاءُ [el-feḋâ΄] (fâ’nın fethi ve ḋâd-ı muʹcemeden sonra elifin meddiyle) Ev ortasında yâhûd hâricinde olan vâsiʹ yer, alan maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı