اَلْفَنِعُ [el-feniʹ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Mâlı bereketlenip vâfir ve firâvân olan kimseye denir.
اَلْفَنَعُ [el-fenaʹ] (fethateynle) Bir adamın mâlı bereketlenip dem-be-dem kesîr ve firâvân olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَنِعَ الرَّجُلُ فَنَعًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَثُرَ مَالُهُ وَنَمَا Kâle fi’l-Esâs: مَنْ قَنِعَ فَنِعَ Ve kerem ve hayr ve fazl ve ziyâde ve nîk-nâm maʹnâsınadır, yukâlu: فِيهِ فَنَعٌ أَيْ خَيْرٌ وَكَرَمٌ وَفَضْلٌ وَزِيَادَةٌ وَحُسْنُ الذِّكْرِ Ve misk pek tîz ve hoş râyihalı olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَنِعَ الْمِسْكُ إِذَا ذَكَتْ رِيحُهُ
اَلْفَنَعُ [el-fenaʹ] (fethateynle) Mâl ziyâde olmak; tekûlu minhu: فَنِعَ يَفْنَعُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve
فَنَعٌ [fenaʹ] Müşk râyihası ziyâde hûb olmağa dahi derler; yukâlu: مِسْكٌ ذُو فَنَعٍ أَيْ ذَكِيُّ الرَّائِحَةِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı