Kamus-ı Muhit - الفنك maddesi

اَلْفِنْكُ [el-fink] (fâ’nın kesriyle) Bu dahi kapıya denir, بَابٌ [bâb] maʹnâsına. Ve geceden bir sâʹate ve bir bölüğe denir; fâ’nın zammıyla da lügattır.

اَلْفَنَكُ [el-fenek] (fethateynle) Karsak taʹbîr olunan cânvere denir ki derisinden kürk olur, kürk envâʹının atyebi ve eşref ve aʹdelidir; cemîʹ-i emzice-i muʹtedileye sâlihtir. Ve

فَنَكُ [Fenek] Semerḵand kazâsında bir karye adıdır. Ve Cezîre-i İbn ʹÖmer kurbünde Ekrâd’a mahsûs bir kalʹa adıdır.

اَلْفَنْكُ [el-fenk] (fâ’nın ve nûn’un sükûnuyla ve fethateynle) ʹAceb ve taʹaccüb maʹnâsınadır. Ve bir kimseye taʹaddî eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَنَكَ عَلَيْهِ فَنْكًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا تَعَدَّى عَلَيْهِ Ve lecc ve ısrâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَنَكَ فِيهِ إِذَا لَجَّ Ve gâlib olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَنَكَ عَلَيْهِ إِذَا غَلَبَ Ve yalan söylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَنَكَ الرَّجُلُ إِذَا كَذَبَ Ve

فَنْكٌ [fenk] Kapıya denir, بَابٌ [bâb] maʹnâsına.

Vankulu Lugatı - الفنك maddesi

اَلْفَنَكُ [el-fenek] (fethateynle) Şol cânver derisidir ki ondan kürk edinirler. Sâhib-i Ḵâmûsفَنَكٌ [fenek] kürk cinsinden eşrefi ve aʹdelidir demiş ve sâhib-i Ṡurâḩ sansar kürküdür demiş, pes birbirine muhâlif olur, te΄emmül oluna. Ebû ʹUbeyd eyitti: Bir aʹrâbîye filân kimse ayak donuna فَنَكٌ [fenek] kürkü kılmıştır dediler, eyitti: إِلْتَقَى الثُّرَيَّانِ Yaʹnî فَنَكٌ [fenek] kılları ile dübürü kılları cemʹ oldu demiş. Ve إِلْتَقَى الثُّرَيَّانِ kelâmını tâ΄ife-i ʹArab yağmur kaʹr-ı zemînde olan nem-nâk toprağa vâsıl oldukta istiʹmâl eder, pes kelâm-ı ʹArabîde istiʹmâli ber-vech-i teşbîh olur.