اَلْفَهْضُ [el-fehḋ] (نَهْضٌ [nehḋ] vezninde) İçi boş nesneyi yarıp kırmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَهَضَ الشَّيْءَ فَهْضًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا كَسَرَهُ وَشَدَخَهُ
el-finde΄yet
el-fendeşet
el-fenes
el-fenṯalîs
el-feniʹ
el-fenḵaʹ
el-funḵuʹat
el-fink
el-fenevât
el-fenûḩ
el-fenîḣ
el-Funeydiḵ
el-fenîḵat
el-fuhdur
el-feher
el-fehḋ
el-Fehennes
el-fehv
el-fuhûd
el-fevâtiḩ
el-fevâḣit
el-fevâd
el-fevâdir
el-fuvâret
el-fevârid
el-fevâriḵ
el-Fevdecât
el-fûr
el-fevaġ
el-fevġat
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
