اَللَّمَقُ [el-lemaḵ] (fethateynle) Yolun ortasına denir; yukâlu: أَخَذَ فِي لَمَقِ الطَّرِيقِ أَيْ لَقَمِهِ
اَللُّمُقُ [el-lumuḵ] (zammeteynle) لَامِقٌ [lâmiḵ]in cemʹidir ki bir kimse ile vuruşmağa yâhûd vurmağa başladıkta ibtidâ onun gözünün içine vurmağa ibtidâr eden adama denir; tekûlu: رَأَيْتُهُ لَامِقًا وَهُوَ الْمُبْتَدِئُ بِصَفْقِ الْحَدَقَةِ فِي ضِرَابِهِ وَهُمْ لُمُقٌ
اَللَّمْقُ [el-lemḵ] (lâm’ın fethiyle) Yazı yazmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَمَقَهُ لَمْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا كَتَبَهُ Ve yazıyı silip mahv eylemek maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: لَمَقَ بَعْدَ مَا لَمَقَ أَيْ مَحَا بَعْدَ مَا كَتَبَ Ve el ayasıyla hâssaten göze vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَمَقَ عَيْنَهُ إِذَا ضَرَبَها بِكَفِّهِ Ve bakmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَمَقَ إِلَيْهِ إِذَا نَظَرَ
اَللَّمْقُ [el-lamḵ] (lâm’ın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Mahv etmek. Yûnus eyitti: Bir aʹrâbîyi işittim ki “لَمَقَهُ بَعْدَمَا نَمَقَهُ” der idi. Ve mezbûrun bu kelâmı zikr olunan maʹnâyı musaddiktir ki yazdıktan sonra mahv etti demek olur. Ve Aṡmaʹî eyitti: لَمْقٌ [lemḵ] elin ayası ile göze vurmaktır. Ve Ebû Zeyd dahi böyle demiştir. Ve
لَمْقٌ [lemḵ] Bir nesneye bakıp kalmağa dahi derler; yukâlu: لَمَقْتُهُ بِبَصَرِي مِثْلُ رَمَقْتُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı