اَلْمَيْدَعُ [el-meydaʹ] (صَيْقَلٌ [ṡayḵal] vezninde) Bir nevʹ hurde deniz balığına denir.
اَلْمِيدَعُ [el-mîdaʹ] ve
اَلْمِيدَعَةُ [el-mîdeʹat] ve
اَلْمِيدَاعَةُ [el-mîdâʹat] (mîm’lerin kesriyle) Gündeye giyilen libâsa denir; cemʹi مَوَادِعُ [mevâdiʹ] gelir. Ve
مِيدَعٌ [mîdaʹ] Bir adamın yerine işini görüp onu işlemekten sıyânet ve o işte kifâyet eden adama denir; yukâlu: مَا لَهُ مِيدَعٌ أَيْ مَا لَهُ مَنْ يَكْفِيهِ الْعَمَلَ يَعْنِي يَدَعُهُ وَيَصُونُهُ عَنِ الْعَمَلِ Ve şol kelâma denir ki ondan hayâ ve inkıbâz terettüb eylemekle hoşa gelmeyip hüzn ve infiʹâli mûcib ola; yukâlu: كَلاَمٌ مِيدَعٌ أَيْ يُحْزِنُ لِأَنَّهُ يُحْتَشَمُ مِنْهُ وَلاَ يُسْتَحْسَنُ
اَلْمِيدَعُ [el-mîdaʹ] (mîm’in kesri ve meddiyle ve dâl’ın fethiyle) ve
اَلْمِيدَعَةُ [el-mîdeʹat] (kezâlik) Şol eski bezlerdir ki mübtezel olup neye gerekse istiʹmâl oluna.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı