اَلنِّفْعَةُ [en-nifʹat] (nûn’un kesriyle) Dağarcığın ve tulumun iki tarafına tîrîz gibi dikilen deriye denir; cemʹi نِفْعٌ [nifʹ] gelir nûn’un kesriyle ve نِفَعٌ [nifaʹ] gelir, عِنَبٌ [ʹineb] vezninde.
اَلنَّفْعَةُ [en-nefʹat] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Değneğe ıtlâk olunur. Fi’l-asl binâ-i merredir, bir kerre fâ΄idelendirmek maʹnâsınadır, baʹdehu her darbesi bir fâ΄ideyi mutazammın olmakla onda ʹalem oldu; cemʹi نَفَعَاتٌ [nefeʹât] gelir, حَرَكَاتٌ [ḩarekât] vezninde; yukâlu: أَدَّبَهُ بِالنَّفْعَةِ أَيِ الْعَصَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı