اَلنَّفُوضُ [en-nefûḋ] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Evlâdı çok olan hatuna denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ نَفُوضٌ أَيْ كَثِيرَةُ الْوَلَدِ
اَلنُّفُوضُ [en-nufûḋ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Hasta ve ʹalîl olan kimse sağalmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَفَضَ الْمَرِيضُ مِنْ مَرَضِهِ نُفُوضًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا بَرِئَ
اَلنُّفُوضُ [en-nufûḋ] (nûn’un fethi ve fâ’nın zammıyla) Şol ʹavrettir ki çok doğurur; yukâlu: نَفَضَتِ الْمَرْأَةُ كَرِشَهَا Yaʹnî “Şikenbesini silkti.” Ve yukâlu: نَفَضَتِ الْإِبِلُ أَيْضًا بِهَذَا الْمَعْنَى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı