اَلْهُدَّاءَةُ [el-huddâ΄et] (رُمَّانَةٌ [rummânet] vezninde) İnce belli, yapısı arıksı erkek ata denir; kısrağa ıtlâk olunmaz.
اَلْهَدْءُ [el-hed΄] ve
اَلْهُدُوءُ [el-hudû΄] ve
اَلْهُدَاءَةُ [el-hudâ΄et] (bi-fethi’l-hâ΄ fi’l-ûlâ ve zammi’l-hâ΄i ve’d-dâli fi’s-sâniyeti ve fethi’l-hâ΄i ve’l-meddi fi’s-sâlis) Ârâm kılmak; yukâlu: هَدَأَ هَدْءًا وَهُدُوءًا وَهُدَاءَةً مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ أَيْ سَكَنَ Ve sükûn maʹnâsından me΄hûzdur; أَتَانَا فُلَانٌ وَقَدْ هَدَأَتِ الرِّجْلُ dedikleri yaʹnî geç vakt oldu ayaklar sâkin olduğundan ve أَتَانَا وَقَدْ هَدَأَتِ الْعُيُونُ ve أَتَانَا فُلَانٌ هُدُوءًا derler kaçan ki bir uykudan sonra gelse ve بَعْدَ هُدْءٍ مِنَ اللَّيْلِ ve بَعْدَ هُدْأَةٍ مِنَ اللَّيْلِ dedikleri geceden bir kıtʹa geçtikten sonra ve بَعْدَمَا هَدَأَ النَّاسُ derler halk uykuya vardıktan sonra maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı