اَلْوَخَمُ [el-veḣam] (fethateynle) Bâsûra şebîh bir ʹillettir ki nâkanın fercinde hâdis olur.
اَلْوَخْمُ [el-vaḣm] (vâv’ın fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) ve
اَلْوَخِمُ [el-veḣim] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْوَخِيمُ [el-veḣîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلْوَخُومُ [el-veḣûm] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Hazmı güç sakîl ve kesîf adama denir; cemʹi وَخَامَى [veḣâmâ] gelir, سَكَارَى [sekârâ] vezninde ve وِخَامٌ [viḣâm] gelir vâv’ın kesriyle ve أَوْخَامٌ [evḣâm] gelir. وَخَامَى [veḣâmâ] ve وِخَامٌ [viḣâm], كَتِفٌ [ketif] vezninde olan وَخِمٌ [veḣim]in ve وَخِيمٌ [veḣîm]in cemʹidir. Ve أَوْخَامٌ [evḣâm] evvelin ve sânînin cemʹidir; yukâlu: رَجُلٌ وَخْمٌ وَوَخِمٌ وَوَخِيمٌ أَيْ ثَقِيلٌ
اَلْوَخِمُ [el-veḣim] (vâv’ın fethi ve ḣâ’nın kesriyle) Sakîl olan nesne.
اَلْوَخْمُ [el-vaḣm] (vâv’ın fethi ve ḣâ’nın sükûnuyla) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı