اَلْإِتِّخَامُ [el-ittiḣâm] (hemzenin ve tâ-yı müşeddenin kesriyle) Bu dahi tohme ve imtilâ olmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِتَّخَمَ الرَّجُلُ بِمَعْنَى تَخَمَ Bunu aslı إِوْتَخَمَ idi.
اَلْإِتْخَامُ [el-itḣâm] (hemzenin kesriyle) Tohme eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَتْخَمَ فُلَانًا الطَّعَامُ إِذَا صَيَّرَهُ مُتْخَمًا Ve bunun aslı أَوْخَمَ idi.
اَلْإِتِّخَامُ [el-ittiḣâm] (hemzenin kesri ve tâ’nın kesri ve teşdîdiyle) İmtilâ΄ olmak; yukâlu: إِتَّخَمْتُ مِنَ الطَّعَامِ وَعَنِ الطَّعَامِ
اَلْإِتْخَامُ [el-itḣâm] (hemzenin kesri ve tâ’nın sükûnuyla إِفْعَالٌ [ifʹâl] vezni üzere) Tohme kılmak; yukâlu: أَتْخَمَهُ الطَّعَامُ Ve bu aslında أَوْخَمَهُ idi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı