اَلْأَبِيُّ [el-ebiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) Nâ-hoş nesnelerden bi’t-tabʹ ibâ΄ ve imtinâʹ eder olan adama denir; cemʹi أَبِيُّونَ [ebiyyûn] gelir; yukâlu: رَجُلٌ أَبِيٌّ مِنْ قَوْمٍ أَبِيِّينَ Ve Muḩammed b. Yaʹḵûb b. Ebiyy muhaddistir.
اَلْأَبِيُّ [el-ebiyy] (hemzenin fethi ve bâ’nın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı