اَلْأَتْيَعُ [el-etyaʹ] Dâ΄imâ hamâkate dâ΄ir işe koşup tehâlük eden adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَيْتَعُ أَيْ مُتَتَايِعٌ فِي الْحُمْقِ Ve karşısında serâb lemeʹân eden mekâna denir; yukâlu: مَكَانٌ أَتْيَعُ إِذَا كَانَ يَجْرِي السَّرَابُ عَلَى وَجْهِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı