اَلْآذِيُّ [el-âžiyy] (hemzenin meddi ve yâ’nın teşdîdiyle) Dalgaya ıtlâk olunur; rükkâb-ı deryâya ezâ ve renciş eylediğinden nâşî, pes آذِيٌّ [âžiyy] فَاعِلُ الْأَذَى demek olur; yukâlu: إِلْتَطَمَ آذِيُّ الْبَحْرِ أَيْ مَوْجُهُ Şârihin beyânına göre fi’l-asl فَاعُولٌ [fâʹûl] vezninde آذُويٌ [âžûy] idi, baʹdehu mevcde ʹalem oldu, teşdîd ve tahfîfle; cemʹi أَوَاذِى [evâžî] gelir. Vâkıʹâ Râġib dahi Mufredât’ta: وَمِنْهُ الْآذِي وَهُوَ الْمَوْجُ الْمُوذِي لِرُكَّابِ الْبَحْرِ ʹibâretiyle ism-i fâʹil olduğunu tasrîh eylemiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı