اَلْخِطِّيبُ [el-ḣiṯṯîb] (سِكِّيتٌ [sikkît] vezninde) Hatun alacak kişiye denir. Cemʹi خِطِّيبُونَ [ḣiṯṯîbûn] gelir. Miṡbâḩ’ta ḣâ’nın kesriyle خِطْبَةٌ [ḣiṯbet] ism olmak üzere mersûmdur ki dünürlük demek olur.
اَلْخَطِيبُ [el-ḣaṯîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Hoş edâ ve hûb nidâ ile güzel hutbe kırâ΄at eden efendiye denir, Reyḩânzâde merhûm gibi; yukâlu: رَجُلٌ خَطِيبٌ أَيْ حَسَنُ الْخُطْبَةِ Ve muhaddisînden Ebu’l-Ḵâsım ʹAbdullâh b. Muḩammed el-Ḣaṯîbî ki İbn Cevzî şeyhidir, ve yine muhaddisînden Ebû Ḩanîfe Muḩammed b. ʹAbdullâh b. Muḩammed el-Ḣaṯîbî, hasenü’l-hutbe olmalarıyla ona nisbet olundular. Ve
خُطْبَةٌ [ḣuṯbet] (ḣâ’nın zammıyla) Şol bozumtuk bulanık renktir ki sarımtık kırmızıya mâ΄il ola, tâze buğday levni ve baʹzı yaban eşeği levni gibi; ʹalâ-kavlin bozluğa denir ki ona yeşillik gâlib ola ki kibrîtî dedikleridir; yukâlu: بِهِ خُطْبَةٌ أَيْ لَوْنٌ كَدِرٌ مُشْرَبٌ حُمْرَةً فِي صُفْرَةٍ أَوْ غُبْرَةُ تَرْهَقُهَا خُضْرَةٌ
اَلْخَطِيبُ [el-ḣaṯîb] خَاطِبٌ [ḣâṯib] yaʹni ʹavrete خِطْبَةٌ [ḣiṯbet] kılan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı