اَلْخَفْءُ [el-ḣaf΄] (ḣâ’nın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Bir nesneyi kökünden çekip koparıp yere çalmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَفَأَهُ خَفْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا اقْتَلَعَهُ فَضَرَبَ بِهِ الأَرْضَ Ve binâyı söküp yere kadar indirmek maʹnâsınadır; yukâlu: خَفَأَ بَيْتَهُ أَيْ قَوَّضَهُ فَأَلْقَاهُ عَلَى الأَرْضِ Ve kırbayı şakk edip havuz üzere koymak maʹnâsınadır; tâ ki yer, kırbada olan suyu neşf eylemeye; yukâlu: خَفَأَ الْقِرْبَةَ إِذَا شَقَّهَا فَجَعَلَهَا عَلَى الْحَوْضِ لِئَلاَّ تُنَشِّفَ الأَرْضُ مَاءَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı