اَلْخُمُومُ [el-ḣumûm] (zammeteynle) Et bed-râyiha olmak piştikten sonra; yukâlu: خَمَّ اللَّحْمُ يَخِمُّ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَنْتَنَ وَهُوَ شِوَاءٌ أَوْ طَبِيخٌ Ve fi’l-meseli: “هُوَ السِّمْنُ لَا يَخِمُّ” Yaʹnî o kimse hüsn-i hulukta sayağı gibidir, râyiha bağlamaz.Pes bu mesel bir kimseyi medh ve senâ makâmında darb olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı