اَلْخَمُّودُ [el-ḣammûd] (تَنُّورٌ [tennûr] vezninde) Âteşin ʹalevi sâkin olup koru müntafî olmamak için defn ettikleri yere denir, ocak içi gibi.
اَلْخَمْدُ [el-ḣamd] (حَمْدٌ [ḩamd] vezninde) ve
اَلْخُمُودُ [el-ḣumûd] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Âteşin koru sönmeyerek ʹalevi sâkin olmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَمَدَتِ النَّارُ وَخَمِدَتْ خَمْدًا وَخُمُودًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا سَكَنَ لَهَبُهَا وَلَمْ يُطْفَأْ جَمْرُهَا Ve
خَمْدٌ [ḣamd] ve
خُمُودٌ [ḣumûd] Bayılıp bîhod olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَمَدَ الْمَرِيضُ إِذَا أُغْمِيَ عَلَيْهِ Kâle’ş-şârih ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿خَامِدُونَ﴾ كِنَايَةٌ عَنْ مَوْتِهِمْ Ve hummânın şiddet ve buhrânı dinmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَمَدَتِ الْحُمَّى إِذَا سَكَنَ فَوَرَانُهَا
اَلْخَمُّودُ [el-ḣammûd] (ḣâ’nın fethi ve mîm’in zammı ve teşdîdiyle تَنُّورٌ [tennûr] vezni üzere) Şol yer ki âteşi onda gömerler sâkin olsun diye.
اَلْخُمُودُ [el-ḣumûd] (zammeteynle) Odun yalını sâkin olmak; yukâlu: خَمَدَتِ النَّارُ تَخْمُدُ خُمُودًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا سَكَنَ لَهَبُهَا وَلَمْ يَطْفَأْ جَمْرُهَا ve yukâlu: هَمَدَتِ النَّارُ إِذَا طَفِئَ الْجَمْرُ Ve
خُمُودٌ [ḣumûd] Hummânın harâreti sâkin olmak. Ve marîzin ʹaklı gidip vefât etmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı