اَلْبَدْغُ [el-bedġ] (لَدْغٌ [ledġ] vezninde) Cevz ve bâdem misilli nesne kırmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَغَ الْجَوْزَ وَاللَّوْزَ بَدْغًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا كَسَرَهُ
اَلْبِدْغُ [el-bidġ] (bâ’nın kesriyle) Dâ΄imâ esvâbına yestehler olan kimseye denir.
اَلْبَدَغُ [el-bedaġ] (fethateynle) Murdâra bulaşıp âlûde olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَدِغَ بِالْعَذِرَةِ بَدَغًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَلَطَّخَ وَكَذَا يُقَالُ بَدِغَ بِالشَّرِّ Ve kızak gibi makʹad üzere sürünerek yürümeğe denir.
اَلْبَدِغُ [el-bediġ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Âlûde kimseye denir, zâhirî ve maʹnevî olsun. Ve hâli hoş ve vücûdu tâb u tarâvetli adama denir; cemʹinde بَدِغُونَ [bediġûn] denir; yukâlu: هُمْ بَدِغُونَ أَيْ سِمَانٌ حَسَنَةُ الْأَحْوَالِ Ve ashâbdan Ḵays b. ʹÂṡim el-Minḵarî lakabıdır ki Câhiliyyet’te onunla zebân-zede idi.
اَلْبَدَغُ [el-bedaġ] (fethateynle) Mühmelâta bulaşmak; yukâlu: بَدِغَ بِالْعَذِرَةِ يَبْدَغُ بَدَغًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ مِثْلُ تَعِبَ تَعَبًا إِذَا تَلَطَّخَ بِهَا Ve sâ΄ir nesneye bulaşmağa dahi ıtlâk olunur.
اَلْبَدِغُ [el-Bediġ] (bâ’nın fethi ve dâl’ın kesriyle) Ricâlden bir kimsenin ismidir. İbnu’l-Aʹrâbî eyitti: ʹArab tâ΄ifesinden baʹzı kimse baʹzı gadr ettikte بَدِغٌ [bediġ] diye tesmiye olundu, تَعِبٌ [teʹib] gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı