Kamus-ı Muhit - البدح maddesi

اَلْبِدْحُ [el-bidḩ] (bâ’nın kesriyle) Geniş ovaya denir.

اَلْبَدْحُ [el-bedḩ] (مَدْحٌ [medḩ] vezninde) Kesmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَحَ الشَّجَرَ بَدْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا قَطَعَهُ Ve yarmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَحَ الْعُودَ إِذَا شَقَّهُ Ve vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَحَ فُلاَنًا إِذَا ضَرَبَهُ Ve bir işi bi’l-bedâhe yaʹnî ansızın işlemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَحَ فُلاَنٌ بِالْأَمْرِ إِذَا بَدَهَهُ Ve râzı ʹayân eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَحَ بِالسِّرِّ إِذَا بَاحَ بِهِ Ve hatun nâz ve edâ ile nâzükâne nev-nihâl gibi eğilip bükülerek reftâr ile yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَحَتِ الْمَرْأَةُ إِذَا مَشَتْ مِشْيَةً حَسَنَةً فِيهَا تَفَكُّكٌ Ve yük pek ağır olmakla hayvân tahammülünden ʹâciz ve fürû-mânde olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَحَ الْبَعِيرُ إِذَا عَجَزَ عَنِ الْحِمْلِ Ve bir husûs pek sakîl olmakla sâhibini basmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَدَحَ اْلأَمْرُ أَيْ فَدَحَ ve tekûlu: بَدَحَنِي اْلأَمْرُ أَيْ فَدَحَنِي يَعْنِي أَثْقَلَنِي Ve

بَدْحٌ [bedḩ] Bir nevʹ balık adıdır.

Vankulu Lugatı - البدح maddesi

اَلْبُدُحُ [el-buduḩ] (zammeteynle) بَدَاحٌ [bedâḩ]ın cemʹi, mislu: قَذَال [ḵažâl] ve قُذُل [ḵužul]. Ve قَذَالٌ [ḵažâl] başın ardına derler cümleten.

اَلْبِدْحُ [el-bidḩ] (bâ’nın kesriyle) Fezâ-yı vâsiʹ maʹnâsına.

اَلْبَدْحُ [el-bedḩ] Ağaçla vurmak; yukâlu: بَدَحَهُ بِالْعَصَا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ أَيْ ضَرَبَهُ بِهَا Ve

بَدْحٌ [bedḩ] Bir işi ansızın işlemek; yukâlu: بَدَحَ بِأَمْرٍ مِثْلُ بَدَهَهُ Ebû ʹAmr eyitti: بَدْحٌ [bedḩ] âşikâre işlemeğe derler; yukâlu: بَدَحَ بِهَذَا الْأَمْرِ أَيْ بَاحَ بِهِ Ve

بَدْحٌ [bedḩ] Yükden ʹâciz olmağa dahi derler; yukâlu: بَدَحَ الرَّجُلُ عَنْ حِمَالَتِهِ وَالْبَعِيرُ عَنْ حِمْلِهِ إِذَا عَجَزَا عَنْهُمَا Ve حِمَالَةٌ [ḩimâlet] ḩâ’nın kesriyle kılıç bağına derler. Ve

بَدْحٌ [bedḩ] Ağır yük vurmağa dahi derler; yukâlu: بَدَحَنِي هَذَا الْأَمْرُ أَيْ فَدَحَنِي ki فَدْحٌ [fedḩ] ağır yük vurmağa derler.