اَلْبَدِلُ [el-bedil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Vecaʹ-ı mefâsıla ve kol ağrısına mübtelâ adama denir.
اَلْبَدَلُ [el-bedel] (fethateynle) ve
اَلْبِدْلُ [el-bidl] (bâ’nın kesriyle) ve
اَلْبَدِيلُ [el-bedîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bir nesnenin ʹivaz ve halefine denir ki değişik taʹbîr olunur; cemʹi أَبْدَالٌ [ebdâl]dır; yukâlu: هَذَا بَدَلٌ مِنْهُ وَبِدْلٌ وَبَدِيلٌ أَيْ خَلَفٌ مِنْهُ
اَلْبَدَلُ [el-bedel] (fethateynle) Bir şey΄in ʹıvazı ve halefi olan nesne.
اَلْبِدْلُ [el-bidl] (bâ’nın kesri ve dâl’ın sükûnuyla) Bi-maʹnâhu; lügatun fîhi; mislu: شَبَه [şebeh] ve شِبْه [şibh] ve mislu: نَكَل [nekel] ve نِكْل [nikl] ve gayrihi. Ve نِكْلٌ [nikl] şol recüle derler ki ʹadûyu menʹde kayd ve bend mesâbesinde ola. Ve Ebû ʹUbeyd eyitti: فَعَلٌ [faʹal] ve فِعْلٌ [fiʹl] vezni üzere kelâm-ı ʹArabda bu dört kelimeden gayrı istimâʹ etmedim. Ve
بَدَلٌ [bedel] (fethateynle) Bir ağrıdır ki ellere ve ayaklara ʹârız olur. Ve
بَدَلٌ [bedel] Zikir olunan maraza mübtelâ olmağa dahi derler; yukâlu: بَدِلَ يَبْدَلُ بَدَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı