اَلدُّعْبُبُ [ed-duʹbub] (قُنْفُذٌ [ḵunfuž] vezninde) Bu dahi laʹib ve latîfe maʹnâsınadır. Ve sıfat-ı mübâlaga olur, ziyâdesiyle laʹib ve latîfeci kişiye denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve hoş ve dil-keş nagamât eden hânendeye denir. Ve nâzük-beden ve nâzenîn mahbûb civâna denir; yukâlu: رَأَيْتُ دُعْبُبًا أَيْ غُلاَمًا شَابًّا بَضًّا Ve bir nevʹ nebât yemişine denir; ʹalâ-kavlin it üzümüne denir, inebü’s-saʹleb maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı