اَلدِّمَاعُ [ed-dimâʹ] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) İnsânın çehresinden gözden dik aşağı burun deliğine doğru akıntılı cemâl eserine denir; yukâlu: مَا أَلْطَفَ دِمَاعَهُ وَهُوَ الْمِيسَمُ فِي الْمَنَاظِرِ سَائِلٌ إِلَى الْمَنْخِرِ
اَلدَّمَّاعُ [ed-demmâʹ] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Şol nem-nâk toprağa denir ki göz yaşı gibi rutûbeti sızıp çıkar ola; yukâlu: ثَرًى دَمَّاعٌ إِذَا كَانَ يَتَحَلَّبُ نَدًى كَالدَّمْعِ Ve şol güne vasf olur ki onda ufak katreli yağmur yağar ola; yukâlu: يَوْمٌ دَمَّاعٌ إِذَا كَانَ فِيهِ رَذَاذٌ
اَلدُّمَّاعُ [ed-dummâʹ] (رُمَّانٌ [rummân] vezninde) Bahâr vakti asma çubuğundan tekâtur eden suya denir; yukâlu: سَالَ دُمَّاعُ الْكَرْمِ وَهُوَ مَا يَسِيلُ مِنْهُ فِي الرَّبِيعِ Ve yeni doğmuş çocuk başında yumuşaklığından hareket eden yere denir ki bıngıldayık taʹbîr olunur.
اَلدُّمَاعُ [ed-dumâʹ] (dâl’ın zammı ve mîm’in tahfîfiyle) Şol göz yaşıdır ki gözden akar, yâ bir ʹilletten ötürü veyâhûd yaş ziyâde olup pîr olmadan ötürü. Ve bu makûle gelen yaşa دَمْعٌ [demʹ] demezler. Ve
دُمَاعُ الْكَرْمِ [dumâʹu’l-kerm] Şol sudur ki bahârda asma çubuğundan akar. Bu zikr olunan, nüsah-ı Ṡiḩâḩ’tan ve gayrdan zâhir olandır, ammâ sâhib-i Ḵâmûsدُمَّاعُ الْكَرْمِ [dummâʹu’l-kerm]de mîm müşeddededir demiştir, رُمَّانٌ [rummân] vezni üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı