اَلرَّبَاءُ [er-rebâ΄] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve
اَلرُّبِيُّ [er-rubiyy] (عُتِيٌّ [ʹutiyy] vezninde) Bu dahi beslenip neşv ü nemâ bulmak maʹnâsınadır; tekûlu: رَبَيْتُ فِي جُحْرِهِ رَبَاءً وَرُبِيًّا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا نَشَأْتَ
اَلرِّبِّيُّ [er-ribbiyy] (râ’nın ve bâ-yı müşeddedenin kesriyle) رِبِّيُّونَ [ribbiyyûn] kelimesinin müfredidir ki niçe bin nefer adamlara denir. Burada رِبِّيٌّ [ribbiy] kelimesi رِبَّةٌ [ribbet]ye mensûbdur ki cemâʹat-i kesîreye denir, niteki zikr olundu.
اَلرِّبِّيُّ [er-ribbiyy] (râ’nın kesri ve bâ’nın kesri ve teşdîdiyle) Niçe bin kimseler. Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿وَكَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ﴾ (آل عمران 146)
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı