اَلرَّبْصِ [er-rebṡ] (râ’nın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Bir adama nâzil ve hâdis olacak hâlet ve vakʹaya muntazır olmak maʹnâsınadır, gerek hayr ve gerek şerr olsun; yukâlu: رَبَصَ بِفُلاَنٍ رَبْصًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا انْتَظَرَ بِهِ خَيْرًا أَوْ شَرًّا يَحُلُّ بِهِ Ve bir adamı intizârda komak maʹnâsınadır; tekûlu: رَبَصَنِي أَمْرٌ وَأَنَا مَرْبُوصٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı