اَلرَّكْلَةُ [er-reklet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Bir bağ sebzeye denir; yukâlu: جَاءَ وَبِيَدِهِ رَكْلَةٌ مِنَ الْبَقْلِ أَيْ حُزْمَةٌ
اَلرَّكْلَةُ [er-reklet] (râ’nın fethi vekâf’ın sükûnuyla) Bir ayakla vurmak; yukâlu: رَكَلَهُ يَرْكُلُهُ رَكْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı