اَلرَّنُوُّ [er-renuvv] (عَدُوٌّ [ʹaduvv] vezninde) Bir nesneden pek hoşlanmakla ona bakıp duran adama denir; ve minhu yukâlu: هُوَ رَنُوُّ فُلَانَةٍ أَيْ يَرْنُو إِلَى حَدِيثِهَا وَيَعْجَبُ بِهِ
اَلرُّنُوُّ [er-runuvv] (دُنُوٌّ [dunuvv] vezninde) ve
اَلرَّنَا [er-renâ] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) Aslâ göz kıpmayarak bir nesneye göz dikip hayli zamân bakmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَنَاهُ وَإِلَيْهِ يَرْنُو رُنُوًّا وَرَنًا إِذَا أَدَامَ النَّظَرَ إِلَيْهِ بِسُكُونِ الطَّرْفِ Ve kalb ve basar meşgûl ve hevâ ve heves gâlib olarak lehv ve laʹib eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَنَا الرَّجُلُ إِذَا لَهَى مَعَ شُغْلِ قَلْبٍ وَغَلَبَةِ هَوًى Ve bir nesneden tarab-nâk olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَنَا الرَّجُلُ إِذَا طَرِبَ
اَلرَّنُوُّ [er-renuvv] (râ’nın fethi ve nûn’un zammı ve vâv’ın teşdîdiyle) Bir nesneye bakıp duran kimse; yukâlu: فُلَانٌ رَنُوُّ فُلَانَةٍ إِذَا كَانَ يُدِيمُ النَّظَرَ إِلَيْهَا
اَلرُّنُوُّ [er-runuvv] (zammeteynle ve vâv’ın teşdîdiyle) Bir nesneye nazarı dâ΄im kılmak; yukâlu: رَنَا إِلَيْهِ يَرْنُو رُنُوًّا إِذَا أَدَامَ النَّظَرَ yukâlu: ظَلَّ رَانِيًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı