اَلرُّمَيْحُ [er-rumeyḩ] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) Âlet-i tenâsüle ıtlâk olunur. Ve ʹasâya ıtlâk olunur; ve minhu yukâlu: أَخَذَ فُلاَنٌ رُمَيْحَ أَبِي سَعْدٍ أَيِ اتَّكَأَ عَلَى الْعَصَا هَرَمًا Ve Ebû Saʹd, Loḵmân Ḩekîm’in künyesidir ki ibtidâ ʹasâ istiʹmâl eden odur, ʹalâ-kavlin pek kocalığın künyesidir yâhûd Meršamp;ed b. Saʹd’ın künyesidir ki taraf-ı risâlet-penâha vüfûd eden vefd-i ʹÂd’ın birisidir; pîrliğinden ʹasâ istiʹmâl eder idi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı