اَلرَّنَّةُ [er-rennet] (râ’nın ve nûn-ı müşeddedenin fethiyle) Sese denir; tekûlu: سَمِعْتُ لَهُ رَنَّةً أَيْ صَوْتًا
اَلرَّنَّةُ [er-rennet] (râ’nın fethi ve nûn’un teşdîdiyle) Avâz.
er-ramaḋiyy
er-remṯ
er-remeḵat
er-remelân
er-rumlet
er-rimmiyâ
er-rimmiyyâ
er-rumûk
er-rumeyḩ
er-ramîḋ
er-remiyyet
er-ren΄
er-renḩ
er-renf
er-renen
er-rennet
er-runnâ
er-runûʹ
er-renuvv
er-rihâ΄
er-rehâdin
er-ruhâḵ
er-rehbelet
er-rehdel
er-rehdenet
er-rehrehet
er-rehz
er-ruhşet
er-ruhşûşet
er-rehṡat
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
