اَلزَّجُّ [ez-zecc] (zâ’nın fethiyle) Bir kimseye mızrağın aşağı demiri ile dürtmek maʹnâsınadır; yukâlu: زَجَّ فُلاَنًا إِذَا طَعَنَهُ بِالزُّجِّ Ve atmak maʹnâsınadır; yukâlu: زَجَّ بِالشَّيْءِ إِذَا رَمَاهُ Ve devekuşu yelip seğirtmek maʹnâsınadır; yukâlu: زَجَّ الظَّلِيمُ إِذَا عَدَا
اَلزُّجُّ [ez-zucc] (zâ’nın zammı ve cîm’in teşdîdiyle) Dirsek ucuna denir ki kol büküldükte dirseğin ucundan domalan kemiğin başıdır. Esâs’ın beyânına göre maʹnâ-yı sânîden me΄hûzdur. Ve
زُجٌّ [zucc] Mızrağın aşağı tarafında olan demir harbeye denir ki yere rekz olunur. Cemʹi زِجَاجٌ [zicâc] gelir zâ’nın kesriyle, جُلٌّ [cull] ve جِلاَلٌ [cilâl] gibi ve زِجَجَةٌ [zicecet] gelir, فِيَلَةٌ [fiyelet] vezninde. Ve
زُجٌّ [Zucc] Bir mevziʹ adıdır. Ve أَزَجُّ [ezecc] kelimesinden cemʹ olur, ke-mâ se-yuzkeru. Ve
زُجٌّ [zucc] Ok temrenine denir; bunun cemʹi kezâlik زِجَجَةٌ [zicecet] ve زِجَاجٌ [zicâc] gelir.
اَلزَّجُّ [ez-zecc] (zâ’nın fethiyle) Gönder dibiyle dürtmek; yukâlu: زَجَجْتُ الرَّجُلَ أَزُجُّهُ زَجًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا طَعَنْتَهُ بِالزَّجِّ
اَلزُّجُّ [ez-zucc] (zâ’nın zammıyla) Dirsek ucu. Ve
زَجٌّ [zecc] Şol demire derler ki gönderin aşağı ucunda olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı