اَلسَّبَقُ [es-sebaḵ] (fethateynle) ve
اَلسُّبْقَةُ [es-subḵat] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) Ödüle denir ki yarış ve koşu edenler miyâneye korlar; cemʹi أَسْبَاقٌ [esbâḵ] gelir; yukâlu: أَخَذَ فُلاَنٌ السَّبَقَ وَالسُّبْقَةَ وَهُوَ الْخَطَرُ يُوضَعُ بَيْنَ أَهْلِ السِّبَاقِ Kâle’ş-şârih ve minhu’l-hadîsu: “لاَ سَبَقَ إِلاَّ فِي خُفٍّ وَحَافِرٍ وَنَصْلٍ”
اَلسَّبْقُ [es-sebḵ] (sîn’in fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Bir kimseyi savuşup ilerisine geçmek maʹnâsınadır; yukâlu: سَبَقَهُ سَبْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا تَقَدَّمَهُ Ve hâssaten koşu meydânında ödüle koşulan at sâ΄irleri geçip mahalline cümleden akdem gelmek maʹnâsınadır; yukâlu: سَبَقَ الْفَرَسُ فِي الْحَلْبَةِ إِذَا جَلَّى Ve kavluhu taʹâlâ: ﴿فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا﴾ الآية، هُمُ الْمَلاَئِكَةُ تَسْبِقُ الْجِنَّ بِاسْتِمَاعِ الْوَحْيِ
اَلسَّبْقُ [es-sebḵ] (sîn’in fethi ve bâ’nın sükûnuyla); yukâlu: سَابَقْتُهُ فَسَبَقْتُهُ سَبْقًا Yaʹnî “Onunla yarıştım ve sebkat ettim.”Bâb-ı mugâlebeden olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı