اَلشَّهَابُ [eş-şehâb] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Şol süte ıtlâk olunur ki iki sülsü su ola.
اَلشِّهَابُ [eş-şihâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Sâtiʹ, dırahşân olan âteş şuʹlesine denir. Şârih der ki şeyâtîn istirâk-ı ahbâr için âsumâna suʹûd ettiklerinde menʹ için melâ΄ikenin remy ettikleri şuʹleli âteş parçasında gâlib olmuştur, halk ona yıldız akma taʹbîr ederler. Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ﴾ الآية Ve
شِهَابٌ [şihâb] Umûr u mesâlihte şuʹle-i âteş gibi cerîʹ ve nâfiz ve kâr-güzâr ve cüst ve mâzî kimseye ıtlâk olunur. Cemʹi شُهُبٌ [şuhub] gelir, كِتَابٌ [kitâb] ve كُتُبٌ [kutub] gibi ve شُهْبَانٌ [şuhbân] gelir şîn’in zammı ve kesriyle ve أَشْهُبٌ [eşhub] gelir, أَكْلُبٌ [eklub] vezninde.
اَلشَّهَابُ [eş-şehâb] (şîn’in fethiyle) Şol süte derler ki ona çok su katılmış ola.
اَلشِّهَابُ [eş-şihâb] (şîn’in kesriyle) Yaldırayan âteş şuʹlesidir; ve yukâlu: إِنَّ فُلَانًا لَشِهَابُ حَرْبٍ إِذَا كَانَ مَاضِيًا فِيهَا Yaʹnî harbde keskin ve cerî olsa böyle derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı