اَلشَّهَامَةُ [eş-şehâmet] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Bir kimse شَهْمٌ [şehm] olmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَهُمَ الرَّجُلُ شَهَامَةً مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ إِذَا كَانَ شَهْمًا وَكَذَا الْفَرَسُ
اَلشَّهَامَةُ [eş-şehâmet] (şîn’in fethi ile) Tîz-fehm olup kaviyyü’l-kalb olmak; yukâlu: شَهُمَ الرَّجُلُ شَهَامَةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı