اَلصَّمْحُ [eṡ-ṡamḩ] (لَمْحٌ [lemḩ] vezninde) Harâret-i havâ pek şedîd olmakla baştan nüfûz ile dimâgı eritmek derecesinde te΄sîr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: صَمَحَهُ الصَّيْفُ صَمْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالثَّانِي إِذَا أَذَابَ دِمَاغَهُ بِحَرِّهِ Ve vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: صَمَحَهُ بِالسَّوْطِ إِذَا ضَرَبَهُ Ve bir adama bir mâdde zımnında gılzat ve huşûnetle muʹâmele eylemek maʹnâsınadır, gerek kavlî ve gerek fiʹlî olsun; yukâlu: صَمَحَهُ إِذَا أَغْلَظَ لَهُ فِي الْمَسْأَلَةِ وَغَيْرِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı