اَلصِّنْدِدُ [eṡ-ṡindid] (nûn’la زِبْرِجٌ [zibric] vezninde) Bahâdır olan seyyid ve zî-şân adama denir, ʹalâ-kavlin halîm ve ʹalâ-re΄yin civân-merd ve kerîm yâhûd haseb ve neseb sâhibi şerîf adama denir; yukâlu: رَجُلٌ صِنْدِدٌ أَيْ سَيِّدٌ شُجَاعٌ أَوْ حَلِيمٌ أَوْ جَوَادٌ أَوْ شَرِيفٌ Ve dağın bir tarafından burun gibi yalnızca çıkan sivri ucuna denir. Ve
صِنْدِدُ [Ṡindid] Tihâme’de bir cebel adıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı