اَلطَّبَاقَاءُ [eṯ-ṯabâḵâ΄] (ṯâ’nın fethi ve elifin meddiyle) Nâkaya aşmaktan ʹâciz ve bî-nevâ olan deveye denir; yukâlu: جَمَلٌ طَبَاقَاءُ أَيْ عَاجِزٌ عَنِ الضِّرَابِ Ve tekellümde tutulup talâkat ve cerî ve selâsetle söyleyemez olan adama denir yâhûd şol sakîl ve girân-cân kimseye denir ki vakt-i cimâʹda sıkletinden hatunun sînesine kapak gibi kapanıp çöker ola yâhûd cimâʹdan ʹâciz süst-endâm adama denir; yukâlu: رَجُلٌ طَبَاقَاءُ أَيْ يَنْعَجِمُ عَلَيْهِ الْكَلاَمُ وَيَنْغَلِقُ أَوْ ثَقِيلٌ يُطْبِقُ عَلَى الْمَرْأَةِ بِصَدْرِهِ لِثِقَلِهِ أَوْ عَيِيٌّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı