Kamus-ı Muhit - العرار maddesi

اَلْعِرَارُ [el-ʹirâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Devekuşu ötmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَرَّ الظَّلِيمُ عِرَارًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا صَاحَ

اَلْعَرَارُ [el-ʹarâr] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) عَرٌّ [ʹarr] gibi vaktinden mukaddem sütten kesilmiş velede denir; yukâlu: وَلَدٌ عَرَارٌ وَعَرٌّ أَيْ مُعَجَّلٌ عَنِ الْفِطَامِ Mü΄ennesinde عَرَارَةٌ [ʹarâret] ve عَرَّةٌ [ʹarret] denir. Ve

عَرَارٌ [ʹarâr] Kaved ve kısâs maʹnâsınadır. Ve şol şey΄e denir ki hissî yâhûd maʹnevî şey΄-i âhere mukâbil gele. Meselâ kâtilin demi gibi ki maktûlün demine müsâvî ve mukâbil ola yâhûd bir maktûlün demi ki kabîle-i kâtilden bir maktûl-i âherin demine müsâvî gele. Ve

عَرَارٌ [ʹArâr] Bir vâdî ismidir. Ve بَهَارُ الْبَرِّ [behâru’l-berr] ismidir ki papatyanın sığırgözü dedikleridir, bahâr dahi derler. Müfredi عَرَارَةٌ [ʹarâret]tir hâ’yla. Ve

عَرَارَةٌ [ʹarâret] Katılık, şiddet maʹnâsınadır. Ve rifʹat ve sûded ve ʹizzet maʹnâsınadır. Ve dâ΄imâ oğlan doğurur olan hatunlara denir. Ve bed-hûyluk maʹnâsınadır; yukâlu: فِيهِ عَرَارَةٌ أَيْ سُوءُ الْخُلُقِ

Vankulu Lugatı - العرار maddesi

اَلْعِرَارُ [el-ʹirâr] (ʹayn’ın kesriyle) Devekuşu ötmeğe derler; yukâlu: عَارَّ الظَّلِيمُ يَعَارُّ عَرَارًا وَهُوَ صَوْتُهُ Ve baʹzılar sülâsîden dahi gelir dediler; yukâlu: عَرَّ الظَّلِيمُ يَعِرُّ عَرَارًا

اَلْعَرَارُ [el-ʹarâr] (ʹayn’ın fethiyle) Öküz gözü dedikleri çiçek, nebâtât-ı berrdendir, tayyibü’r-râyihadır. Ve ona tabîbler بَهَارٌ [behâr] derler.