اَلْعَكْظُ [el-ʹakż] (ʹayn’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Alıkomak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَظَهُ عَكْظًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا حَبَسَهُ Ve bir nesneyi ovmak maʹnâsınadır, yukâlu: عَكَظَ الشَّيْءَ إِذَا عَرَكَهُ Ve bir kimsenin edille-i fahriyyesini redd edip onu zelîl ve makhûr kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَكَظَ فُلاَنًا إِذَا قَهَرَهُ وَرَدَّ عَلَيْهِ فَخْرَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı