اَلْفَحْشَاءُ [el-faḩşâ΄] (صَحْرَاءُ [ṡaḩrâ΄] vezninde) Edâ-i zekât bâbında olan buhl hasletine ıtlâk olunur. Bundan murâd Ḵur΄ân-ı mübînde mezkûr olan فَحْشَاءُ [faḩşâ΄]dır.
اَلْفَحْشَاءُ [el-faḩşâ΄] (fâ’nın fethi ve ḩâ’nın sükûnu ve elifin meddiyle) Yaramaz iş, fâhişe maʹnâsına. Her yaramaz fiʹl ki hadden tecâvüz eyleye ona فَاحِشٌ [fâḩiş] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı