اَلنَّفِيتُ [en-nefît] (nûn’un fethi ve fâ’nın kesriyle) Çömlek ziyâde kaynayıp kefin ok gibi atması; yukâlu: نَفَتَتِ الْقِدْرُ تَنْفِتُ نَفِيتًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا كَانَتْ تَرْمِي بِمِثْلِ السَّهْمِ Ve gazaba gelip ağız köpürmeğe dahi derler; yukâlu: إِنَّ فُلَانًا لَيَنْفِتُ غَضَبًا وَيَنْفِطُ أَيْ يَغْلِي
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı