النَّوْءُ [en-nev΄] (nûn’un fethi ve vâv’ın sükûnuyla) ve
التَّنْوَاءُ [et-tenvâ΄] (تَذْكَارٌ [težkâr] vezninde) Yerinden zahmet ü meşakkatle yekinip kalkmak maʹnâsınadır; hasta ve bî-mecâlin hareket ve kıyâmı gibi; yukâlu: نَاءَ الرَّجُلُ يَنُوءُ نَوْءًا وَتَنْوَاءً إِذَا نَهَضَ بِجَهْدٍ وَمَشَقَّةٍ Ve yük makûlesi pek ağır olmakla güçle kaldırıp götürmek maʹnâsınadır; bunda bâ ile müteʹaddî olur; yukâlu: نَاءَ بِالْحِمْلِ إِذَا نَهَضَ بِهِ مُثْقِلاً Ve bir kimseyi yâ bir nesneyi bir ağır nesnenin ağırlığı basmakla bir tarafa doğru eğmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَاءَ بِهِ الْحِمْلُ إِذَا أَثْقَلَهُ وَأَمَالَهُ Ve bir kimseyi bir ağırlık basmakla düşmek maʹnâsınadır; maʹnâ-yı evvele nisbetle zıdd olur; yukâlu: نَاءَ فُلاَنٌ إِذَا أُثْقِلَ فَسَقَطَ Lâkin bunun mefhûmunda إِثْقَالٌ [išamp;ḵâl] kaydı muʹteber değildir, zîrâ mü΄ellif Baṡâ΄ir’de yukâlu: نَاءَ أَيْ سَقَطَ ʹunvânıyla sebt eylemekle hemân düşmek maʹnâsına olur.
اَلنَّوْءُ [en-nev΄] Zahmet ve meşakkatle durmak ve düşmek maʹnâsına da gelir azdâddandır; yukâlu: نَاءَ بِالْحِمْلِ إِذَا نَهَضَ بِهِ مُثْقَلًا Yaʹnî yükü ağırlıkla kaldırsa; ve yukâlu eyzan: نَاءَ بِهِ الْحِمْلُ إِذَا أَثْقَلَهُ Yaʹnî yük ağır gelse ve yukâlu: اَلْمَرْأَةُ تَنُوءُ بِهَا عَجِيزَتُهَا أَيْ تُثْقِلُهَا وَهِيَ تَنُوءُ بِعَجِيزَتِهَا أَيْ تَنْهَضُ بِهِ مُثْقَلَةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı