اَلْحَبْنُ [el-ḩabn] (ḩâ’nın fethi ve bâ’nın sükûnuyla ve fethiyle) İstiskâ ʹilletine mübtelâ olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حُبِنَ الرَّجُلُ عَلَى الْمَجْهُولِ وَحَبِنَ حَبْنًا وَحَبَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَصَابَهُ حَبَنٌ Ve
حَبْنٌ [ḩabn] Pür-gazab olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: حَبِنَ عَلَيْهِ حَبَنًا إِذَا امْتَلَأَ غَضَبًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı