اَلْحَبْوُ [el-ḩabv] (ḩâ’nın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Oğlan yürümeğe başladıkta oturak yeri üzere sürünmek; yukâlu: حَبَا الصَّبِيُّ عَلَى اسْتِهِ حَبْوًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا زَحَفَ Ve
حَبْوٌ [ḩabv] Bir nesneyi himâyet edip menʹ etmeğe dahi derler; yukâlu: فُلَانٌ يَحْبُو مَا حَوْلَهُ أَيْ يَحْمِيهِ وَيَمْنَعُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı