اَلرَّدَنُ [er-reden] (fethateynle) Bir nesne buruşup büzülmek maʹnâsınadır; yukâlu: رَدِنَ جِلْدُهُ رَدَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَقَبَّضَ وَتَشَنَّجَ Ve
رَدَنٌ [reden] Yeni doğan veled ile çıkan eş ve son taʹbîr ettikleri nesneye denir. Ve eğirilmiş ipliğe denir. Ve خَزٌّ [ḣazz] dedikleri kumaşa denir ki su koyununun yününden nesc olunur.
اَلرَّدْنُ [er-redn] (râ’nın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Birbiri üzerine yığmak; tekûlu: رَدَنْتُ الْمَتَاعَ رَدْنًا إِذَا نَضَدْتَهُ Ve
رَدْنٌ [redn] Silâh birbiri üzerine düşmekten hâsıl olan âvâza dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı