اَلْعَكْوُ [el-ʹakv] (ʹayn’ın fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Davarın kuyruğın bağlamak; tekûlu: عَكَوْتُ ذَنَبَ الدَّابَّةِ عَكْوًا إِذَا عَقَدْتَهُ Ve
عَكْوٌ [ʹakv] Nâka semirmeğe dahi derler; yukâlu: عَكَتِ النَّاقَةُ إِذَا سَمِنَتْ وَغَلُظَتْ Ve ʹavret saçın salıvermemeğe dahi derler; yukâlu: عَكَتِ الْمَرْأَةُ شَعْرَهَا إِذَا لَمْ تُرْسِلْهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı